Vandaag gaat het dan gebeuren.
De laatste bestraling. De allerlaatste...
En daarna kan ik wel een week lang slapen, en misschien wel een week lang huilen. Maar alles met een glimlach. Want ik leef nog steeds.
Mijn halve hoofd is kaal er loopt een joekel van een litteken aan de linkerkant boven mijn oor.
Maar dat geeft allemaal niets.
Zoals ik zei, ik heb mijn pruik. Al moet ik daar nog wel mee heen, want zoals hij nu zit is niet echt comfi.
Het haar aan de linkerkant is bijna weg, maar het haar aan de rechterkant is op lengte. Wel veel dunner, maar op lengte. dus wat ik daar nu weer mee moet....
Wat ik hoop is dat ik en vooral de anderen de wind er weer een beetje onder krijgen. Alles ligt er op dit moment een beetje vervallen bij.
We hebben een hoop hulp, van alle kanten, maar ik wil eigenlijk zo graag weer genieten van het leven.
Wat fijn na vandaag geen bestraling meer. Ik ben blij voor jou. Slaap en huil alle ellende er maar uit!! Ik heb bewondering voor je kracht. De wind onder de dingen die gaat komen, maar start met een licht briesje. De streling zal je doen genieten liefs Jacky
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je dit achter de rug hebt.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een "held" Monique!!!
Hier alles verder ok.
Liefs,
Gretha