Wachten, wachten, wachten......

Hoeveel tijd wachten we eigenlijk in ons leven?
Wachten om onze boodschappen af te rekenen, wachten op de trein, bus of metro. Wachten tot die ongelofelijke k... reclame op tv afgelopen is. Wachten tot de kinderen vrij zijn. Wachten tot je een nieuwe afspraak bij een arts krijgt. Wachten tot de kat weer binnen komt en niet midden in de nacht bij Wout de slaapkamer in klimt.  ( Vindt Wout niet leuk...)
Wachten totdat je salaris weer op je rekening staat.
Wachten totdat ik eindelijk weet wat of we nu eigenlijk gaan doen aan de tumor in mijn hoofd!!
Ik weet nog steeds niets. Heb gemailt met de neuroloog in het UMCG. Volgens haar draaien de raderen; maar volgens mij wel heel erg langzaam.
Ik hou me zelf voor dat ik uiteindelijk wel zal horen wat of de volgende stap zal zijn, maar graag nu!!!!

Proeven we hier een lichtelijke frustratie? Echt wel.
Ik probeer de rust in mijzelf te vinden, maar hoor op dit moment alleen maar een geweldige ECHO!
Maar ik blijf netjes; ik ben tenslotte een welopgevoede dame. En die horen geen ongepaste dingen te zeggen, laat staan ongemanierd zijn. Grrrrr.....

Pinksteren was WEL leuk. Met het gezin naar de camping van mijn ouders geweest. Zij hebben daar een hele grote caravan staan. ( zeg maar gerust een belachelijk grote caravan staan, met een nog veel grotere voortent eraan. Geintje! Mijn ouders hebben het goed voorelkaar, daar op de camping.) Maar mijn vader heeft hun andere caravan, die ze gebruiken om mee te touren, op het gastenlaantje gezet. Toen we aankwamen vrijdagavond, stond alles al klaar en we konden er zo in. Bij deze pap: dankjewel!
De kinderen hebben van vrijdag tot maandagmiddag heen en weer gependeld tussen beide caravans. Joost heeft nog overwogen om de tent van mijn broer in te laten zakken; hij was door Frank natgespettert.
Maar helaas, de tent was nietinzakbaar. Het was zoals we hebben vastgesteld een Floeptent. Heel gemakkelijk, maar oninzakbaar..... tot grote frustratie van Joost.

Ro had het niet gemakkelijk. Zet een echte zeiler in een caravan en hij wordt acuut landziek.....
Op de vraag of hij het naar de zin had, gaf hij aan: toch jammer dat zo'n caravan geen roer had en hij miste dat schommelen toch ook wel. Oplossing van mijn vader; dan draaien we de volgende keer de pootjes toch gewoon niet uit!