Weer een week waarin ik toch ga zitten wachten. Trouwens, niet alleen op de uitslag maar ook op de uitslag van Wout zijn examen! Ik heb er overigens het volste vertrouwen in. Daarin wel!!
Ro en ik hebben een afspraak die ochtend maar ik heb hem al laten weten; we komen terug met gebak. Ben je geslaagd dan bouwen we een feestje, gezakt... dan krijg je 'm in je gezicht!!
Het is raar. De hele week zit weer vol afspraken. Ook veel afspraken die niets met mijn hoofd van doen hebben. Het is heel gemakkelijk om de misere dan een beetje te vergeten. Het zakt een beetje naar de achterkant van je bewustzijn. Totdat je iets doet of iets hoort, en dat trekt je er dan direct weer aan je oren bij.
Zelfs het schrijven van dit blog, die toch is opgezet om iedereen op de hoogte te houden van alle wel en wee. Het voelt niet als een opgave. Het is gek maar het voelt eigenlijk best gezellig!
Dat bedoel ik, het voelt raar....
Lieve Monique,
BeantwoordenVerwijderenWat een gekmakend gewacht; ik hoop dat jullie
nu snel iets meer te horen krijgen. Het duurt
wel erg lang.
Maak er in ieder geval een leuk feestje van
als Wout slaagt.
Liefs, Marjolein