woensdag 8 september

Gisteren ben ik naar een acupunturist geweest. Om mijn vermoeidheidsklachten aan te pakken.
Ik eet super gezond, krijg de juiste suplementen, ben redelijk weer bijgetrokken van de medicijn verhogingen, maar de vermoeidheid bleef.
Rusten en slapen hielp niet. Toen bij mijn arts raad gevraagd.
Hij past al 25 jaar acupuntuur toe. Op een gegeven moment weet je het ook niet meer. Dan maak je een zijsprong.
Hij legde het zo uit; van nature is je lichaam in balans. Het vangt de stressvolle situaties op en zorgt ervoor dat je lijf zich weer kan herstellen. Wanneer er extreem veel stress bij komt kijken, kan er dysbalans in het zenuwgestel ontstaan. En dat kan weer extreme vermoeidheid veroorzaken.
Ergens wel logisch, mijn lijf is al een half jaar (!) in opperste staat van paraatheid, en is vol adrenaline gepompt. En na het laatste insult was het over. Ik had niet eens de energie meer om achter mijn oor te krabben.
Dus gisteren voor het eerst naar de acupuncturist. Het viel eigenlijk heel erg mee. Ik had geen idee wat of ik ervan kon verwachten.
Toen ik thuis kwam heb ik samen met Joost het eten voorbereid, voor het eerst sinds maanden!
We hebben samen 'piepers gejast' en in plakjes gesneden. Een grote pompoen geslacht, Joost heeft er allemaal blokjes van gemaakt. Tenslotte de uien nog gesneden, en een en ander op het vuur gezet. Toen Robert thuis kwam hoefde hij het alleen nog maar af te maken! ( Tip: niet in je ogen wrijven wanneer je net uien hebt gesneden....)

Vanochtend ben ik met Joost naar de stad geweest. Met de trein. Hij was vrij vanochtend. Kleren gekocht, en daarna naar Granny's. Ieder ander kind wil naar de Mac. Joost niet. Hij wil naar Granny's.
Heerlijk appeltaart gegeten. Joost dan. Ik zeer verantwoord een sandwich met zalm. Maar dat was ook lekker.
Op de terugweg naar het station liepen we door de Folkingestraat. Daar staat een hele mooie synagoge.
Ik loop daar al jaren langs en kijk ernaar. En denk, wat mooi...
Joost keek omhoog en zei: mam kijk, wat mooi...
En we zijn met z'n tweetjes naar binnen gegaan en hebben alles bekeken. De foto's van vroeger, de prachtige glas in lood ramen, en hij mocht zelfs kijken in de 'sjoel'.
Hij vond de de glas in lood ramen het mooist. Ik heb hem uitgelegd hoe dat gemaakt werd. Hij heeft er zelfs even aan mogen voelen.

Acupuntuur. Werkt het? Geen idee. Maar ik heb een hele leuke dag gehad!